Blog Jan Hendrik Waarom werd ik vroeger eigenlijk gepest? | Stop Pesten NU

084-8340086

Blog Jan Hendrik Waarom werd ik vroeger eigenlijk gepest?

Mijn naam is Jan Hendrik en ik ben de auteur van het boek Pispaal. Een autobiografisch verhaal over een jongen die vroeger veel en op hardhandige wijze gepest is. Maar bovenal een verhaal over een jongen die zich anders voelde en de wereld waar hij in opgroeide maar vreemd vond, ook al wilde hij er alles over te weten komen. 

Ik ben inmiddels 34 jaar en deze moeilijke periode ligt gelukkig al lang achter me. Verder ben ik al een tijdje op het ‘pad van persoonlijke ontwikkeling’ en heb ik anders of beter naar ‘de dingen leren kijken.’ Als ik mijzelf daarom nu de vraag stel waarom ik eigenlijk gepest werd, komt daar best een complex antwoord uit. Pesten, of gepest worden, heeft mijn inziens namelijk met ontzettend veel verschillende factoren te maken.

OMGEVING

Ik ben getogen in Oost-Groningen. Om een klein beeld te schetsen: Ik woonde in Blijham. Een forensendorp, dat tegen Winschoten aan lag. Een stad die ook wel bekend stond als Sodom, een verwijzing naar de Bijbelse plek. Winschoten stond ooit eens op de tweede plek met het hoogste cijfer aangiften per hoofd inwoner, na Rotterdam. Oude Pekela is een dorp dat drie kilometer verderop ligt. Dit dorp heeft het hoogste aantal bijstandsuitkeringen per hoofd en de laagste huizenprijzen van het land. En Beerta, ook een dorpje dat even verderop ligt, is nog steeds het centrum van ‘communisme’ in Nederland. Maar wat zegt dit nu? In algemeen beschaafd Nederlands, kun je zeggen dat hier veel mensen wonen met een lager educatieniveau. Ik heb dit altijd gevoeld. Ik was omgeven door lompe boeren, om het zo maar even te zeggen. Lompe boeren die elk jaar bijeen kwam op de jaarlijkse dorpskermis en dit hun eigen terrein maakten en iedereen die met zijn kop boven het maaiveld uitstak, met de grond gelijk maakte. En zo was het dus ook voor mij. Want ik was een stuk intelligenter. ‘Kijk niet zo wijs,’ heb ik dan ook vaak gehoord. In zekere zin vormde ik een soort van ‘bedreiging’ voor ze. En daarmee kom ik op de volgende factor.

EVOLUTIE

Wij zijn hier op aarde eigenlijk vanwege één reden. Omdat de wil om te overleven, een oerkracht is die zo sterk is, dat we hier nog steeds zijn. Een geëvalueerd wezen, dat heeft leren denken en communiceren, louter en alleen omdat zijn of haar overlevingskansen dan toenemen. Ik begrijp dat ik het nu heel zwart wit schets en niets is zwart wit, maar om hier echt over uit te wijden zou dit blog te lang worden. 

En wanneer nemen onze overlevingskansen nog meer toe? Als we in een groep thuis horen. Of als we aanzien krijgen. Dus iemand pesten is een mooie manier om zelf meer aanzien te krijgen. Om je eigen kudde groter te krijgen. Bovendien haalt ‘de zwakkere’ de gemiddelde kracht van een groep omlaag. Dus het is heel basaal in de menselijke natuur om de zwakkere te verstoten. Nu gaat het te ver om ‘de gepeste’ zwak te noemen. Want als ik naar mijn eigen situatie kijk, was ik ergens juist veel sterker. Maar ook dan ben je dus een bedreiging. Want er is dan een kans, dat ik dan de sterkere kan worden. Het meeste aanzien kan krijgen. En iedereen vecht onbewust voor die positie. In ieder geval de mensen die het onzekerst zijn van allemaal. En daarmee kom op mijn volgende factor.

ONZEKERHEID

Mensen die pesten, of pestkoppen in het algemeen, hebben vaak iets te overschaduwen of te verbloemen. Iets te compenseren in zichzelf. Als ik kijk naar mijn pestkoppen van vroeger, waren dat mensen die ik altijd met heel veel interne boosheid zag lopen. Eigenlijk waren ze gewoon heel erg verdrietig. Misschien wel met hoe ze er uit zagen, of een vader die ze thuis alle hoeken van de kamer liet zien. In mijn geval, kende ik mijn pestkoppen best goed. Zo weet ik van de twee broers die mij vroeger het hardst pestten, dat ze een uitzonderlijk strenge vader hadden. Ik hoorde dan via, via dat ze zelf wel eens werden mishandeld en krijsend door het huis renden. En van die andere pestkoppen wist ik ook dat er vaak thuis iets aan de hand was. Vaders die er helemaal niet meer zijn. Moeders die geen verantwoordelijkheid namen. Mensen die moeizaam mee konden komen met de snelheid en sluwheid die de Nederlandse economie van ons allemaal vergt. Dus als je thuis dan niet helemaal het goede voorbeeld krijgt, hoe weet je dan hoe je je daar buiten hebt te gedragen? En er is toch niets fijner, dan al die opgekropte agressie van thuis, ergens op een schoolplein af te reageren? Het sukkeltje van de klas of het pispaaltje is dan alleen maar een makkelijk doelwit. 

OUDERS

Zoals ik in het vorige punt al beschreef, zijn ouders misschien wel van de grootste invloed op diegene die pest, maar zeker ook op diegene die gepest wordt. De basis is namelijk onzekerheid. Dus als ik voor mijzelf spreek, dan kom ik uit een nest met een vader die vroeger zelfs misbruikt is. Dus ik had geen agressieve vader, maar wel een vader die in het geven en ontvangen van zijn intimiteit was verstoord. Ik heb mij daarom eigenlijk altijd ‘afgewezen’ gevoeld door mijn vader. Dit maakte mij daarom veel kwetsbaarder. En veel onzekerder. Feitelijk kan ik zelfs zeggen, dat ik vroeger voor een groot deel ook echt mijzelf afwees. Ik was bang om mensen dichtbij te laten. En dat ben ik ergens nog steeds. Dus iemand die gepest wordt, draagt vaak al iets in zich. Iets kwetsbaars, wat hem of haar tot een makkelijk doelwit maakt. En vaak zijn de ouders daar voor een groot deel bepalend in geweest. Net zoals de ouders van mensen die zelf pesten, ook van grote invloed zijn op het ‘gat van gebrek aan aandacht’ wat diegene eigenlijk probeert te vullen. Dus om een wereld zonder pesten voor te stellen, is het vooral aan de ouders, om hun kinderen echt lief te hebben. Want des te meer liefdevolle aandacht een kind krijgt, des te zekerder het zal zijn en des te minder het hoeft te compenseren. Ik zeg hiermee overigens niet, dat kinderen die gepest worden, altijd ouders hebben die niet goed voor hun kinderen kunnen zorgen. En daarmee kom ik ook meteen op het volgende punt.

DE AARD VAN HET BEESTJE

Ieder mens (en dus ook ieder kind) is uniek. En we nemen ‘onszelf altijd mee’ in welke situatie dan ook. Zo kan ik zeggen dat ik vroeger veel gepest ben en ook veel weerstand ervoer in het algemeen, ook richting oudere mensen en dat ik dit nog steeds zo ervaar. Maar mijn broer die slechts twee jaar jonger is, heeft dat totaal niet. Die is een allemansvriend geworden die de mensen echt van zich af moet slaan af en toe. En toch hebben we beide dezelfde ouders en zijn we ook in dezelfde omgeving groot gebracht. Ik heb vroeger ook vaak gehoord dat ik ‘ik zelf om de klappen vroeg.’ En dat is ook wel een beetje zo. Want voor een ander aan de kant gaan, deed ik niet. Dat zit niet in mijn aard. Dus ook in situaties waar ik er verstandiger aan had gedaan om het conflict te mijden en me stil te houden, deed ik toch mijn mond open. 

DE LERAAR EN DE KLAS

Zoals hiervoor beschreven is, hebben alle factoren invloed, in bijvoorbeeld een schoolklas, of zelfs daarbuiten. En dat geldt dus ook, om de school als uitgangspunt te houden, voor de leraar die voor de klas staat en ook hoe de klas zelf met pesten omgaat. Ik kan mij goed voorstellen dat de meeste leraren en leraressen het heel erg vinden dat er gepest wordt, maar ze voelen zich vaak machteloos. Want wat kunnen ze nu echt doen? Ik weet nog wel in mijn tijd, dat ik me altijd verbaasde over de lakse houdingen die ik kreeg van mijn leraren, als ik weer eens met tranen voor ze stond te vertellen wat er allemaal met me was gebeurd. Het pesten en ook het geslagen worden, deed heel veel pijn, zeker als je nog zo jong bent. Maar mij knuffelen konden ze niet. Mijn pestkoppen terugslaan ook niet. Ze konden me hooguit een beetje troosten. Maar wat is er dan wel aan te doen? 

HOE KRIJGEN WE PESTEN DE WERELD UIT?

Als ik terugkijk op mijn pestverleden, heeft het dus met veel verschillende factoren te maken gehad. En als ik mij toen meer ‘bewust was geweest’ van deze factoren, evenals mijn omgeving er zich bewust van was geweest, dan was ik misschien niet gepest, of in ieder geval een stuk minder. Dan hadden we namelijk anders naar ons eigen gedrag en ons gedrag in relatie tot elkaar kunnen kijken. En daar zit volgens mij (een deel) van de oplossing. Dus hoe krijgen we pesten de wereld uit? Door meer te doen op het gebied van bewustwording. Natuurlijk is het een utopie om te denken dat er ooit een wereld gaat komen, die vrij is van pijn. Ergens is pijn zelfs nodig om te kunnen groeien. Maar wat we wel kunnen doen is er anders naar leren kijken. En dan kan ons een hoop pijn bespaard blijven.  

 

Zie ook de winactie die bij de boek 'Pispaal' hoort!

Blog Jan Hendrik

Tip van de redactie

Heb je haast? Navigeer dan snel naar:Angela

► Scholen & Professionals Kenniscentrum Pesten in het Onderwijs

► Sportverenigingen Kenniscentrum Pesten in de Sport

► Werkgevers Kenniscentrum Pesten op het WerkJan Joost

► Ouderen Kenniscentrum Pesten in Woonzorgcentra

Tip Stop Pesten Nu

 

Breng snel een bezoekje aan ...

Kenniscentrum (Klassiek) Pesten 

Kenniscentrum Online pesten (cyberpesten)

Kennisbank & Downloadcentrum o.a. Beleid & Factsheets  / Handleidingen / Lesmaterialen Posters / Wetenschappelijke Onderzoeken 

► Ik word gepest, wat kan ik doen

 

 

Stichting Stop Pesten Nu is het enige Erkende Goede Doel tegen Pesten in Nederland!

CBFGoede Doelen NederlandANBIKBUnesco