Friendly Teasing or Hurtful Bullying – How Can You Know the Difference?

It is important that we grasp the difference between teasing and bullying. The difficulty is in the context nuances. I love to tease and cut up with friends. Just enough people have laughed at my jokes and teasing over the years that I think it is part of my charm (emphasis on think). It is my personality, my wit, my sense of humor. At least, that’s my opinion – but what others think is probably more important. It is easy to go too far. If I suddenly realize I have just enjoyed my humor at someone else’s expense – oops, too far. Hurtful.

Accidentally hurtful? My kids used to say, “Dad, I didn’t mean to…” My response was always the same broken record. “You have to mean not to.” Accidental or intentional – hurt is hurt. What I was trying to convey was that each individual is responsible for his or her own actions and that each has an obligation to consider likely outcomes in advance. Then we can act or not act – but it is an intentional decision. We have to “own” our actions. If the message I send is intended as friendly teasing but is received and perceived as hurtful – it means I need to think through my actions and words more carefully.

Perception – is truth to the one perceiving. We’ve heard this a thousand times and it is true. So, does it really matter if I don’t think my comment is hurtful? Nope. What matters is how the other person receives my comment.

What about intentionally hurtful comments? Well, that’s a whole different ballgame. It could be a one-time thing but if it is a pattern, then it may fall into the category of bullying.

The definition of bullying in many school districts is pretty close to this: Bullying is unwanted harmful behavior that involves an imbalance of power and happens over and over again. So, it involves harm, power, and frequency.

One dictionary definition of teasing is: Make fun of or attempt to provoke in a playful way. Other dictionaries add that there could be malicious intent and it still be teasing. Okay, so that part is debatable, but as we use it here, teasing is not intended to harm and is intended playfully. Power is not a part of the definition.

So, when does teasing become bullying? How far is too far?

Example: One person says to another, “You’re such a nerd!”

• If it is on The Big Bang Theory, Leonard or Sheldon might actually be proud to hear this – one scientist needling another brilliant (though perhaps socially disconnected) scientist.

• If it is between two bright students who are friends – again, they might chuckle and the one being teased may take a certain delight. “Yes! I nailed that problem!”

• If it is between a jock teasing a brilliant student who happens to have zero athletic ability but who is desperately trying to fit in, maybe it is just plain hurtful.

• If the jock and his buddies say it repeatedly to the brilliant student, now it is just plain bullying.

The context is what makes it so difficult to define any given action or statement as bullying.Why? It’s not just the action or statement – it can be in the tone, look, setting, personalities, current or previous friendships, maturity of the relationship, audience, intent, the power balance, or frequency.

Maybe the Venn diagram below can help you see how lines get blurred and teasing can easily progress to bullying. 

I have a great friend who used to work with me. One day on a business trip he said and did something that was pretty goofy – much like Mr. Magoo, the cartoon character, would have done. I chuckled and called him Magoo. He knew it. I knew it. We both genuinely laughed. Not long after, something else happened and I thought of it and called him Magoo again. I think both of us still thought it was funny.

Here’s the deal, by about the 30th time I called him Magoo, it was definitely only funny to me – he was hacked. Somewhere early in the process I had inadvertently crossed the frequency line and was now being hurtful – and was completely unaware I was bullying.

Could your teasing feel like bullying to the other person?

Source

Vriendelijk plagen of kwetsend pesten - hoe weet je het verschil?

(Nederlandse vertaling, Google translate)

Het is belangrijk dat we het verschil tussen plagen en pesten begrijpen. De moeilijkheid zit hem in de contextnuances. Ik hou ervan om te plagen en het uit te maken met vrienden. Net genoeg mensen hebben gelachen om mijn grappen en plagen door de jaren heen dat ik denk dat het een deel van mijn charme is (nadruk op denken). Het is mijn persoonlijkheid, mijn humor, mijn gevoel voor humor. Tenminste, dat is mijn mening - maar wat anderen denken is waarschijnlijk belangrijker. Het is gemakkelijk om te ver te gaan. Als ik me ineens realiseer dat ik zojuist van mijn humor heb genoten ten koste van iemand anders - oeps, te ver. Kwetsend.

Per ongeluk pijnlijk? Mijn kinderen zeiden altijd: "Pap, het was niet mijn bedoeling om ..." Mijn antwoord was altijd hetzelfde gebroken record. "Je moet van plan zijn het niet te doen." Per ongeluk of opzettelijk - gekwetst is gekwetst. Wat ik probeerde over te brengen was dat elk individu verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen acties en dat iedereen de plicht heeft om van tevoren de waarschijnlijke resultaten te overwegen. Dan kunnen we handelen of niet handelen - maar het is een opzettelijke beslissing. We moeten onze acties 'bezitten'. Als het bericht dat ik verzend bedoeld is als vriendelijke plagerij maar wordt ontvangen en als kwetsend wordt ervaren, betekent dit dat ik mijn acties en woorden zorgvuldiger moet overdenken.

Waarneming - is waarheid voor degene die waarneemt. We hebben dit al duizend keer gehoord en het is waar. Dus, maakt het echt uit als ik denk dat mijn opmerking niet kwetsend is? Nee. Het gaat erom hoe de ander mijn opmerking ontvangt.

Hoe zit het met opzettelijk kwetsende opmerkingen? Nou, dat is een heel ander balspel. Het kan een eenmalig iets zijn, maar als het een patroon is, kan het in de categorie pesten vallen.

De definitie van pesten in veel schooldistricten komt hier redelijk dicht bij in de buurt: pesten is ongewenst schadelijk gedrag waarbij de macht uit balans is en dat keer op keer voorkomt. Het gaat dus om schade, kracht en frequentie.

Een woordenboekdefinitie van plagen is: op een speelse manier grappen maken of proberen te provoceren. Andere woordenboeken voegen eraan toe dat er sprake kan zijn van kwade bedoelingen en dat het nog steeds plagen is. Oké, dus dat deel is discutabel, maar zoals we het hier gebruiken, is plagen niet bedoeld om te schaden en is het speels bedoeld. Macht maakt geen deel uit van de definitie.

Dus, wanneer wordt plagen pesten? Hoe ver is te ver?

Voorbeeld: de ene persoon zegt tegen de andere: "Je bent zo'n nerd!"

• Als het over The Big Bang Theory gaat, zijn Leonard of Sheldon misschien trots om dit te horen - de ene wetenschapper heeft een andere briljante (hoewel misschien sociaal losgekoppelde) wetenschapper nodig.

• Als het tussen twee slimme studenten is die vrienden zijn - nogmaals, ze kunnen grinniken en degene die wordt geplaagd kan een zeker genoegen hebben. "Ja! Dat probleem heb ik opgelost!”

• Als het tussen een jock zit die een briljante student plaagt die toevallig geen atletisch vermogen heeft, maar die wanhopig probeert om erbij te horen, is het misschien gewoon pijnlijk.

• Als de jock en zijn maatjes het herhaaldelijk tegen de briljante leerling zeggen, is het nu gewoon pesten.

De context maakt het zo moeilijk om een ​​bepaalde actie of uitspraak als pesten te definiëren. Waarom? Het is niet alleen de actie of verklaring - het kan in de toon, het uiterlijk, de setting, persoonlijkheden, huidige of eerdere vriendschappen, volwassenheid van de relatie, publiek, intentie, de machtsbalans of frequentie zijn.

Misschien kan het onderstaande Venn-diagram je helpen te zien hoe lijnen vervagen en plagen gemakkelijk kan overgaan in pesten. [Jimmy-blog2]

Ik heb een geweldige vriend die met mij heeft gewerkt. Op een dag tijdens een zakenreis zei en deed hij iets dat behoorlijk maf was - net zoals meneer Magoo, het stripfiguur, zou hebben gedaan. Ik grinnikte en noemde hem Magoo. Hij wist het. Ik wist het. We lachten allebei oprecht. Niet lang daarna gebeurde er iets anders en ik dacht eraan en noemde hem weer Magoo. Ik denk dat we het allebei nog steeds grappig vonden.

Dit is de deal, ongeveer de 30e keer dat ik hem Magoo noemde, was het absoluut alleen maar grappig voor mij - hij was gehackt. Ergens in het begin van het proces was ik per ongeluk de frequentiegrens gepasseerd en deed ik nu kwetsend - en was me er totaal niet van bewust dat ik pestte.

Kan je plagen aanvoelen als pesten tegen de andere persoon?

Source