Hoe ik een pestkop werd nadat ik zelf werd gepest
(Nederlandse vertaling - Google translate)
Ik zat in een taxi met 3 klasgenoten: Alex, Eric en Kyle. Dus Kyle was een speciaal kind. Het ding aan hem... Hij ziet er wel speciaal uit. We gingen allemaal naar dezelfde school voor speciaal onderwijs, maar Kyle zat in een lagere klas omdat hij met veel dingen moeite had. Hij zong in de auto en verklikte iedereen. Dat soort dingen waren echt druk op mijn knoppen. Dus tijdens de taxirit waren ik en de andere kinderen vreselijk tegen deze jongen. We pakten zijn telefoon en lieten hem enge foto's zien waarvan hij moest huilen. We begonnen hem uit te lachen. En toen gebeurde ineens deze emotie die ik nog nooit eerder heb gevoeld, deze krachtige sensatie die me aangreep. Ik had zoiets van, heilige koe! Het punt is dat als je iemand pest, je niet denkt hoe ze zich voelen. Je denkt niet aan de persoon. Je denkt gewoon, hoe maak ik deze persoon nog banger. Maar in mijn gedachten, ik heb zoiets van, dit is een slechte zaak om te doen. ik ben als dang...
Toen kwam deze ene dag, en ik ging veel te ver. Ik nam zijn telefoon, omdat hij altijd bij hem was, en verwijderde alles ervan. Zijn muziek-app, zijn minion rush-game, YouTube-app en nog veel meer. En toen, zoals: "Hier is je telefoon", gooide hij het naar hem terug en hij jammerde. Oh, mijn god, hij jammerde ... Ik had zoiets van, wat ben ik in godsnaam aan het doen? De volgende dag werd ik echt gestraft. Ik werd een dag geschorst van school en kreeg twee weken huisarrest. Ik heb geprobeerd mijn excuses aan te bieden aan deze jongen, maar het kwaad is al geschied. Hij is gewoon zo bang voor mij dat hij paniekaanvallen krijgt. Ik kan niet geloven dat ik zoiets slechts heb gedaan in het leven van dit kind. Ik voel me er gewoon verschrikkelijk over, elke dag.
Het punt is dat ik tijdens mijn leven meerdere keren werd gepest. Omdat ik heel klein was tijdens mijn junior high en elementaire dagen, zou ik dwerg worden genoemd. En die kinderen zouden zijn als "man, sommige mensen gaan gewoon niet door de puberteit, ik wed dat je zwak bent". Maar het kon me niet echt schelen, dus stopten ze. Ze stopten toen ik ze geen macht gaf en ze niet bang maakte. Dus als ik later iemand zou vinden die kleiner is dan ik, zou ik zeggen: "wauw, het lijkt erop dat de deur eindelijk hoogte heeft gekregen". Misschien voelde ik me onzeker dat ik niet lang was. En Kyle was bang voor me en hij was veel kleiner dan ik. En daar ging het om. Als ik iemand zou vinden die kleiner en zwakker is dan ik, zou ik me gelukkig voelen. Ik zou voelen, man, ik ben echt opgegroeid. Kyle kon zichzelf niet beschermen en dat gaf me een krachtig gevoel. Zoals, het enige wat hij zou zeggen, was "laat me gewoon met rust". Ik weet dat hij zich vreselijk voelde. Ik kan niet eens bevatten hoe bang hij was.
Elk moment dat ik denk aan wat ik heb gedaan... voel ik me verschrikkelijk. Zoals waarom heb ik dit kind dit aangedaan? Hij zal nooit vergeven wat ik heb gedaan, want hij heeft dit weken en maanden moeten doorstaan en ik kan hem die minuten of die dagen niet teruggeven. Ik wou dat ik die vreselijke en pijnlijke momenten terug kon nemen. Ik heb geleerd dat zelfs je woorden echt een fysiek en emotioneel effect op iemand hebben. Ik zal nooit meer iemand pesten. Ik heb er zo'n spijt van... En ik zal het mezelf nooit vergeven.
Geanimeerd door Meinart Animation Studio
www.meinart.lt
How I Became A Bully After Being Bullied Myself
I was in a cab with 3 schoolmates: Alex, Eric and Kyle. So, Kyle was a special kid. The thing about him… He does look special. We all went to the same special ed school, but Kyle was in a lower class since he had difficulties with a lot of stuff. He would sing in the car and snitch on everybody. That kind of stuff was really pushing my buttons. So, during the cab ride me and the other kids were horrible to this kid. We would take his phone, show him scary pictures that made him cry. We just started making fun of him. And then all of the sudden, this emotion that I've never felt before happened, this powerful sensation that gripped me. I was like, holy cow! The thing is, when you're bullying someone, you don't think how they feel. You don't think about the person. You just think, how do I make this person even more scared. But in my mind, I'm like, this is a bad thing to do. I'm like dang…
Then this one day came, and I took things way too far. I took his phone, because he was always on him, and deleted everything from it. His music app, his minion rush game, YouTube app, and a lot of other stuff. And then, like, “Here's your phone”, threw it back at him and he freakin’ wailed. Oh, my god, he wailed… I was like, what the hell am I doing? The next day I got really punished. I got suspended from school for like a day and I got grounded for two weeks. I tried to apologize to this kid, but the damage has already been done. He is just so afraid of me that he has panic attacks. I can't believe I've done something this bad to this kid’s life. I am just feeling horrible about it, every day.
The thing is, I was bullied, like, multiple times during my life. Since I was really short during my junior high and elementary days, I would be called dwarf. And those kids would be like “man, some people just don't go through puberty, I bet you are weak”. But I didn’t really care, so they stopped. They stopped when I didn't give them any power and didn't give them the fear. So later, if I found someone shorter than me, I would be like, “wow, looks like the door finally got height”. Maybe I felt insecure that I wasn’t tall. And Kyle was afraid of me and he was way shorter than me. And that was the thing. Like, if I found someone shorter and weaker than me, I would feel happy. I would feel, man, I really grew up. Kyle couldn’t protect himself and that made me feel powerful. Like, the only thing he would say, was “just leave me alone”. I know he felt horrible. I can't even comprehend how scared he was.
Every single moment when I think what I did... I feel horrible. Like why did I do this to this kid? He will never forgive what I did, because he had to live through weeks and months of this and I can’t give those minutes or those days back to him. I wish I could take those awful and painful moments back. I learned that even your words really have an effect on someone physically and emotionally. I will never ever bully someone again. I regret it so badly... And I will never forgive myself.
Animated by Meinart Animation Studio www.meinart.lt