Wanneer je te maken krijgt met pesten, wil je eerste instantie je misschien isoleren en je terugtrekken uit alle sociale situaties, online en face-to-face. Dit is een natuurlijke emotie omdat je jezelf probeert te beschermen tegen meer pijn. Je eigenwaarde en zelfvertrouwen lopen door het pesten een grote deuk op. Je kan hierdoor bijvoorbeeld last hebben van angsten of een depressie. Pesten en Online Pesten zijn een ernstige aanslag op je mentale en emotionele gezondheid, wat je niet mag onderschatten.
Thomas Cammaert Gepest worden is een verschrikkelijk gevoel wat ik zelf jammer genoeg ook heb mogen meemaken. En niemand zou dit moeten meemaken. Of je nou jong of oud bent. En als het wel zo is, hoop ik dat je steun kan halen uit dit nummer. Want hoe eenzaam of gekwetst je je soms ook voelt. Je bent nooit alleen en er is altijd iemand die er voor je is. 'You will be found'. Ik weet dus heel goed hoe verschrikkelijk het is en hoe eenzaam je je kunt voelen.'
Een andere emotie die je kunt voelen is woede en dit kan zich ontwikkelen tot agressief gedrag. De woede en frustratie kunnen destructief aanvoelen, dus het is belangrijk om hulp te krijgen en vragen. Al deze emoties zijn heel normaal, het is een proces. Het is belangrijk om te proberen met een volwassene te praten die je vertrouwt, zoals je collega's, partner, vertrouwenspersoon, huisarts, trainer, ouders, leraar of een familielid misschien. Ondersteuning kan je helpen de kracht te vinden die je nodig hebt om het pesten te stoppen.
Brief van Els - Aan mijn Pester
Dat ik altijd een buitenbeentje ben geweest, hoef ik jullie niet te vertellen. Zo kwam ik als kleuter al huilend thuis omdat ik werd uitgelachen met m’n kleren, en ook in de lagere school had ik met weinig klasgenoten een klik. Onderhuidse steken, steeds als laatste gekozen worden bij gym.. De klassieke pesterijen, zeg maar. Eens op de middelbare school liep het gelukkig wat vlotter. In mijn klas zaten een paar leuke vriendinnen. Eindelijk had ik m’n plekje gevonden. In de 3e klas liep het helaas grandioos mis door jouw komst, Het feit dat je je jaar moest overdoen, kon je blijkbaar maar moeilijk verkroppen. Dus koos je een slachtoffer uit om je frustraties op te kunnen botvieren, en dat was ik.
"Ik kroop in m’n schulp en begon mezelf in te snijden. Ik moest alle frustratie kwijt en wist op dat moment geen andere manier om mijn emoties te uiten."
Je stookte mijn vriendinnen op, waarna ze zich tegen me keerden. Je stak niet onder stoelen of banken hoe vreselijk jij mij vond. Elke pauze opnieuw beledigde je me of lachte je me uit op het schoolplein, waar iedereen bij stond. Exacte details kan ik me niet herinneren, want ik heb ze bewust verdrongen
"Al die jaren later draag ik er nog steeds, letterlijk, de littekens van mee. Elke dag word ik aan die vreselijke periode in mijn leven herinnerd."
Thuis merkten ze al snel dat er iets aan de hand was. Ik bleef steeds vaker in bed liggen en wilde niet meer naar school. Hoewel ik doodongelukkig was, durfde ik niet aan mijn ouders te vertellen wat er scheelde. Ik schaamde me kapot. Als ik er nu op terugkijk, besef ik pas hoe diep ik heb gezeten. Ik werd almaar depressiever en besliste dat ik niet langer op die school wilde blijven. Ik maakte m’n derde middelbaar af en startte met een schone lei op een nieuwe school. Het eerste jaar daar was best leuk. De sfeer in de klas was erg gemoedelijk en ik kwam eindelijk tot rust. Maar het jaar daarop liep het opnieuw mis. Ik kwam weer terecht in een klas met zittenblijvers. Sommigen waren al zo vaak blijven zitten dat ze al 19 waren. Het begon met flauwe grapjes, maar voor ik het wist, was het dagelijkse kost om door de drie haantjes-de-voorste van de klas elke dag opnieuw uitgelachen en gepest te worden. Toen ben ik gecrasht. Als ik het nog een jaar had volgehouden, had ik mijn middelbaar diploma op zak, maar ik kon gewoon niet meer. Ik was op.
"Ik heb mezelf lange tijd niet als vol aanzien. Ik zat slecht in mijn vel en voelde me dik en lelijk."
Met deze brief wil ik jullie, mijn pesters, laten weten dat jullie me niet klein hebben gekregen. Tot op de dag van vandaag begrijp ik nog steeds niet waarom jullie het op mij gemunt hadden. Was ik een makkelijk slachtoffer omdat ik wat stiller was? Omdat jullie wisten dat ik niets zou durven terug te zeggen? Nu ik als interimleerkracht werk, grijp ik altijd zo snel mogelijk in als ik pestgedrag ontdek in de klas. Het is cruciaal om pestgedrag zo vroeg mogelijk in de kiem te smoren, daar ben ik van overtuigd. Pesters komen vaak uit een ongelukkige thuissituatie en reageren hun emoties af op een ander. Ze nemen een paar meelopers onder de arm, zoeken een slachtoffer uit en vernederen die persoon tot op het bot.
"Als je nooit gepest bent geweest, kan je je niet inbeelden in hoeverre pesterijen al die jaren later hun sporen nog kunnen nalaten."
Maar vandaag gaat het super met mij. Ik heb leuke partner, een baan, een appartement en leuke vrienden. Maar die periode blijft een donkere vlek in mijn leven. In de media lees je vaak dat mensen uit het leven stappen omwille van een pestsituatie. Het gaat daarbij ook vaak om volwassen mensen die op latere leeftijd nog worden gepest op het werk. Dat gaat mijn verstand te boven. Zelfs volwassen mensen zijn daar niet immuun voor. Via deze brief wil ik een boodschap meegeven aan kinderen én volwassenen: wees niet zo hard voor elkaar. Niemand zou zulke schrijnende dingen mogen meemaken. Ieder persoon is de moeite waard.
STOP! Wordt lief voor jezelf en ieder ander want iedere keer als jij iemand pest of kwetst stapelt dit op bij jouw innerlijke pijn/onzekerheid. Je verdient natuurlijk eerst een sanctie of straf voor wat jij hebt gedaan, dat is logisch. Maar vraag daarna hulp voor jezelf -om te leren te stoppen met pesten en om jouw eigen pijn kwijt te raken- en dit hoef je niet alleen te doen! Zodat ook jij echt zelfvertrouwen & eigenwaarde kan hebben. Dat is wat wij jou ook gunnen! Bovendien zal iedereen jou veel leuker vinden als jij niet meer pest!!!! -
Einde brief Els
Praten over pesten is super moeilijk en dit is waarom?!
Patricia Bolwerk van stichting Stop Pesten Nu legt het je uit, zie video. Zie ook de YouTube afspeellijst 'Tips als je gepest wordt'.
- Chantal Janzen:
Nu zeer succesvol in de showbizz, maar vroeger werd ze gepest. Omdat ze als jong meisje opviel vanwege een brilletje en sproeten, vonden leeftijdsgenootjes het ontzettend grappig om Chantal te treiteren. Nog altijd geraakt zegt ze over haar pestverleden: ”Ik was de pispaal van de klas. Dat heeft een groef in mijn zelfbeeld achtergelaten.”
- Als je praat over pesten, kan dat enorm opluchten Je voelt je dan minder alleen, en je kunt samen bedenken hoe je het kunt oplossen. Praat erover met je ouders, vrienden, een oom of tante, of iemand anders die je vertrouwt.
- Is de pester iemand van je school, bij jou op de sportclub, in het bejaardentehuis of op het werk? Probeer er dan ook met een leidinggevende, coach, leraar, mentor of vertrouwenspersoon over te praten. Zij kunnen je helpen om het pesten aan te pakken. Je school moet ervoor zorgen dat iedereen zich veilig voelt, dus dat mag je ook van ze verwachten.
- Ook pestkoppen profiteren van het feit als jij niemand iets durft te vertellen. Hierdoor durven zij dan weer door te gaan, ze weten dat ze dan toch niet geconfronteerd worden met hun gedrag. In feite maken wij het met name voor de pestkoppen makkelijk door hier niet over te praten en wij maken het voor ons zelf moeilijker.
- Kies iemand die je vertrouwt om mee te praten. Het moet iemand zijn waar jij je veilig voelt en dat jij het gevoel hebt dat hij/zij respectvol met jouw verhaal omgaat. Zoek dan samen naar oplossingen en meldt dat jij niet wil dat iedereen het weet.
- Geef duidelijk aan dat jij zoekt naar een goede oplossing zonder dat de pestkoppen gelijk weten dat dit van jou afkomstig is. Als je durft mag je het uiteraard openlijk oppakken en bespreekbaar maken maar de keuze hiervoor ligt bij jou. Jij moet je hier fijn bij voelen.
Als je hebt bedacht met wie je wilt gaan praten, kan het helpen om van tevoren op een briefje te schrijven wat je wilt vertellen of vragen. Het is niet gek als je het spannend vindt. Een briefje kan je dan helpen wanneer je even niet meer weet wat je wilt zeggen, of wanneer je het moeilijk vindt. Schrijf bijvoorbeeld op wat er gebeurd is, hoe je je voelt en waar je bang voor bent. Heb je vragen? Schrijf die dan ook op. Verder is het ook goed om op te schrijven wat je van de ander verwacht. Wat wil je dat diegene doet en wat juist niet? Misschien wil je dat iemand eerst liever alleen luistert, of wil je dat diegene niets doet zonder dat jij het weet. Het is fijn om dit uit te spreken. Weet ook dat je niets hoeft te vertellen wat jij niet wilt. Jij bepaalt wat je wanneer en met wie deelt.
Het is NOOIT jouw fout als je gepest wordt.
Pesten stopt nooit vanzelf
Als ik niks zeg dan stopt het vanzelf. Nee, pesten stopt nooit vanzelf. Pesters & Meelopers proberen wel altijd te zorgen dat jij denkt dat het pesten erger wordt en dat je dus niks mag zeggen. Maar zij proberen alleen maar zichzelf te beschermen. Zij weten dat hun gedrag fout is en dat bij fout gedrag een straf hoort! Door jou dit aan te praten hopen zij niet gestraft te worden voor hun gemene daden.-
- Daniel Stosic:
(Junior Ambassadeur voor Sitchting Stop Pesten Nu)‘Ik ben vroeger veel gepest omdat ik anders was dan anderen. Ik had een staartje en droeg andere kleding en hield heel erg van dansen’, vertelt Daniël. Tijdens het buiten spelen moest hij altijd opletten wie er waren. ‘Door een groepje van vier kinderen werd ik eerst geplaagd, maar op een gegeven moment begonnen ze ook te duwen en te schoppen. Dat was echt niet fijn en ik voelde me buitengesloten. Daarom ging ik niet meer zo vaak naar buiten. Luister naar zijn verhaal'. Daniel werd bekend met zijn auditie bij Holland Got Talent waar hij een Golden Ticket won.
Er zijn verschillende redenen waarom het fijn kan zijn om met een organisatie te bellen of chatten als je gepest wordt
Anoniem: Vaak kun je anoniem contact opnemen met organisaties die zich bezighouden met het bestrijden van pesten. Hierdoor hoef je je naam of persoonlijke informatie niet te delen als je dat niet wilt.
Expertise: Organisaties die zich bezighouden met het bestrijden van pesten hebben vaak veel expertise op dit gebied. Ze kunnen je advies geven over hoe je het beste kunt omgaan met de situatie en welke stappen je kunt zetten om het pesten te stoppen.
Emotionele steun: Pesten kan erg emotioneel belastend zijn en het kan fijn zijn om met iemand te praten die begrijpt wat je doormaakt. Organisaties die zich bezighouden met het bestrijden van pesten hebben vaak medewerkers die getraind zijn om emotionele steun te bieden. Naast emotionele steun kunnen organisaties die zich bezighouden met het bestrijden van pesten ook praktische hulp bieden, zoals het geven van advies over hoe je aangifte kunt doen of hoe je met school of werk kunt praten over de situatie.
Kortom, het kan fijn zijn om met een organisatie te bellen of chatten als je gepest wordt, omdat ze expertise, emotionele steun en praktische hulp kunnen bieden.
Overzicht van organisaties waar jij terecht kan voor hulp of advies?
Stichting Stop Pesten Nu heeft niet de mogelijkheid om iedereen individueel hulp te bieden. Wij vinden het wel belangrijk, dat jij over jouw (hulp)vraag met iemand kan praten om te kijken wat jij het beste kan doen. Om deze reden houden wij bij, bij welke organisaties jij terecht kunt!
Bij al deze organisaties zitten getrainde mensen om met jou mee te denken over een oplossing! Als je met deze organisaties belt of chat, stellen ze je altijd een paar vragen. Op deze manier proberen zij jou zó te helpen, dat je zelf met een oplossing kan komen òf dat zij jou daarover kunnen adviseren.
► Pesten - Hulp of advies nodig? Chat, bel of mail met deze organisaties
► Online Pesten - Hulp of advies nodig? Chat, bel of mail met deze organisaties
- Georgine Verbaan De actrice was vroeger het pispaaltje van de klas. "Uitsluiten, nooit mee mogen doen, mijn tas of brood afpakken, met mijn spullen gooien terwijl ik er tussen stond. Kinderen zijn wreed als je afwijkt van de norm. Ook werd ze afgerekend op haar uiterlijk. "Op de middelbare school werden er grappen gemaakt over mijn figuur, maar dat vond ik niet zo erg. ‘Waar is Georgina? Dat hangt van de wind af.’ Of: ‘Tien Georgina’s op een rij: streepjescode.’ O ja: ‘Georgina met een petje is een punaise.’ Ze vinden altijd wel iéts", vertelt ze.“Ik ben heel erg anti-pesten en anti-uitsluiten geworden. Toen ik naar de middelbare school ging, nam ik me voor: ik ga het helemaal anders doen; ik moet een imago creëren, de status van outsider cultiveren. Ik werd de clown van de klas met een grote bek."