Skip (14) doet niets liever dan dansen. Maar juist daarmee wordt hij gepest. Jongens van school vinden dat het voor meisjes is. In de docu Skip laat hij zien hoe mis zij het hebben.
‘Sinds mijn zesde zit ik op ballet. Ook doe ik aan hiphop’, vertelt Skip. ‘Ik houd heel erg van de bewegingen en de muziek.’ Maar jongens op zijn basisschool dachten daar anders over en scholden hem uit. ‘Daar deed ik niets tegen. Ik wachtte tot het voorbij was, maar het maakte me wel verdrietig en boos.’ Zo verdrietig dat Skip besloot te stoppen. ‘Ik ging op voetbal en kickboksen. Dat hielp: het pesten stopte. Maar ik vond voetbal saai en miste het dansen heel erg. Na een maand ben ik stiekem weer begonnen.’
Niet meer liegen
Met deze documentaire komt Skip ervoor uit dat hij weer danst. Daar wil hij niet langer over liegen. ‘Mijn dansgroep accepteert me. En ook bij wedstrijden wordt er positief gereageerd. Dat is chill.’ Bang dat hij opnieuw gepest gaat worden, is hij niet. ‘Dat is dan hun probleem’, zegt Skip rustig. Want zonder dansen kan hij niet. Later wil hij dan ook zijn eigen dansschool beginnen en lesgeven aan anderen. ‘Ik hoop dat door deze documentaire meer jongens gaan dansen. Want weet je, mensen die speciale dingen doen, die komen het verst.’
Bekijk hieronder de hele aflevering van Zapp Echt gebeurd
De 14-jarige Skip vormt met een handjevol jongens de dansgroep de Rhythm Rangers. De groep wordt geleid door een echtpaar dat een dansschool heeft in Lelystad, waar Skip en de jongens lessen volgen. In de Shell we dance-competitie zal de groep vanaf september 2017 gaan strijden voor de titel 'Beste danscrew'. Voor de Rhythm Rangers is het een serieuze zaak, om met deze gedisciplineerde dansgroep de top te bereiken. Ondanks pesterijen op school, 'dansen is voor meisjes', en ondanks alle afleidingen die de adolescentie met zich meebrengt, wil Skip de groep bij elkaar houden om koste wat het kost van de Rhythm Rangers een succes maken. Lukt het hem de groep tot grote hoogte te brengen?