Offline en online pesten zijn sterk vervlochten

De afgelopen jaren is er veel onderzoek naar zowel offline als online pesten gedaan. In vrijwel al deze onderzoeken is de conclusie dat offline en online pesten sterk met elkaar vervlochten zijn: 

• Jongeren die offline pesten doen dat vaak ook online. 
• En: kinderen die offline gepest worden, worden vaak ook online gepest. 

Offline en online pesten staan dus niet los van elkaar, maar liggen in elkaars verlengde. Onlangs hebben verschillende onderzoekers aangetoond dat online pesten (cyberpesten) – net als offline pesten – verstrekkende negatieve gevolgen voor de slachtoffers kan hebben. Zo hebben kinderen die online gepest worden vaker last van depressies, psychosomatische stoornissen en hebben ze een lager zelfbeeld.  
Maar ... Online wordt een andere taal gesproken. 

Het grootste verschil is dat bij het (offline) pesten er direct contact is tussen de dader en het slachtoffer. Voor het slachtoffer is het duidelijk wie de pester is. Bij online pesten is de dader soms anoniem, doordat hij/zij veilig achter de computer zit. Het slachtoffer weet soms niet door wie hij/zij gepest wordt. 

• Een ander verschil is, dat slachtoffers aangeven dat de laatste keer dat ze te maken hebben gehad met pesten, dit online plaatsvond. Dit laat zien dat het offline pesten na schooltijd, het werk, het sporten online verder gaat.
   
• Er is een onderscheid in de mate van het pesten. Bij offline pesten wordt er vooral gepest op school. Bij online pesten gebeurd het tegenovergestelde. Er wordt vooral gepest buiten school, wat de hele dag door kan gaan. De dader kan heel makkelijk steeds opnieuw gemene berichten plaatsen. 
   
• Er zijn verschillende gevoelens van angst. Bij het (offline) pesten zijn de slachtoffers bang voor dreigementen die de dader uit. Het slachtoffer is vooral bang dat de pesterijen uit de hand gaan lopen. Het slachtoffer dat te maken heeft met online pesten (cyberpesten) is vooral bang dat ouders/verzorgers hun telefoon of computer afpakken. De ouders/verzorgers doen dit in de hoop dat het online pesten vanzelf stopt, dit werkt echter averechts. Voor jongeren is sociale media erg belangrijk. Jongeren zullen hierdoor minder snel aan hun ouders/verzorgers vertellen dat ze slachtoffer zijn van online pesten (cyberpesten) en blijven in stilte lijden.
   
• Een ander verschil is dat bij het offline pesten anderen (omstanders) zullen toekijken. De dader kan zich gesteund voelen en dit is natuurlijk erg nadelig voor het slachtoffer. Bij online pesten zullen andere mensen sneller de cyberpester helpen. Het is vaak anoniem dus vinden jongeren het makkelijker om hierin mee te gaan. Als er online gepest wordt, is het erg moeilijk om nare berichten, foto’s etc. van het internet te halen. Het zal altijd op het internet blijven staan. De pesterijen kunnen makkelijk herhaald worden.
   
• Er is een nog een ander verschil tussen de omstanders van het offline pesten en het online pesten. Bij offline pesten zie je het gebeuren. Je voelt je meer betrokken. Als omstander besef je dat je misschien moet ingrijpen voordat het echt fout gaat. Vaak ben je met andere mensen en je kan sneller het gevoel hebben dat je in actie moet komen. Als je merkt dat iemand online wordt gepest is het als omstander makkelijker om ‘weg te kijken’ aangezien niemand weet dat jij dit hebt gezien. Uit onderzoek blijkt dat 87% van de jongeren heeft aangegeven dat ze getuige zijn geweest van online pesten (cyberpesten) op online platforms. De druk is lager om in actie te komen. Je kan sneller denken, dat andere mensen acties zullen ondernemen.

“He kōtuinga mahi iti, he hua pai-ā rau (Maori): Small ripples create big waves”