In de algemene bevolking is de prevalentie van slachtofferschap van cyberpesten de afgelopen decennia continu gestegen. De mate waarin deze toenemende aantallen van invloed zijn op klinische populaties die behandeling zoeken in poliklinische diensten, blijft echter een open vraag. De huidige studie probeerde te onderzoeken of de toename van cyberpesten slachtofferschap ook wordt weerspiegeld door toegenomen meldingen van cyberpesten slachtofferschap in een klinische poliklinische populatie. Daarnaast hebben we de incrementele bijdrage beoordeeld van ervaringen met cyberpesten in de voorspelling van psychologische symptomen bij het controleren voor geschiedenissen van kindermishandeling en offline slachtofferschap door leeftijdgenoten. Voor dit doel analyseerden we routinegegevens van N = 827 poliklinische patiënten die tussen 2012 en 2021 in behandeling waren bij een Universitaire polikliniek voor psychotherapie in een cross-sectionele onderzoeksopzet.
Uit analyses bleek dat 8,3% van de patiënten geboren in de jaren 1980 tot 2002 aangaf slachtoffer te zijn geweest van cyberpesten in hun adolescentie. Het percentage gerapporteerde slachtoffers van cyberpesten steeg van 1 tot 3% bij patiënten geboren in de jaren 1980 tot 1987 tot 24% bij patiënten geboren in het jaar 2000. Een logistische regressie onthulde dat patiënten geboren in de jaren 1995-2002 tot negentien keer evenveel kans om slachtofferschap van cyberpesten te melden als patiënten geboren in de jaren 1980–1982. In aanvulling, hiërarchische meervoudige regressieanalyses gaven aan dat slachtofferschap van cyberpesten significant verantwoordelijk was voor een incrementeel deel van de variantie (1%) in de voorspelling van psychische symptomen na correctie voor kindermishandeling en offline slachtofferschap door leeftijdgenoten.
Conclusie
Concluderend, dit retrospectieve onderzoek biedt een waardevol eerste inzicht in enkele van de langetermijngevolgen van slachtofferschap van cyberpesten. Prevalentiecijfers en de unieke bijdrage aan algemene symptomen van angst onderstreepten het toenemende probleem van slachtofferschap van cyberpesten, wat aangeeft dat dergelijk slachtofferschap een bijzonder ernstig probleem is dat aandacht vereist bij zowel preventie als interventie in de geestelijke gezondheidszorg. Vanwege methodologische beperkingen zijn echter verdere klinische monsters nodig om de resultaten van deze studie te verifiëren