Je ziet misschien niet wie er door de digitale voordeur nu al in je huis komt maar het is echt belangrijk hier wat aan te doen. Dit hele oude filmpje laat nog altijd goed zien waar onze kinderen mee te maken krijgen online.
Het is wel belangrijk dat ouders/verzorgers sociale media snappen om vervolgens met hun kind cyberpesten bespreekbaar te maken. Wij vinden dit zelf ook een goede manier, zolang het kind ervan afweet. Kinderen kunnen zich tegenwoordig misschien niet genoeg begrepen voelen door hun ouders/verzorgers. Sociale media zijn namelijk een belangrijk deel van het leven van kinderen. Zodra ouders/verzorgers hun kinderen beter begrijpen, kan het zo zijn dat kinderen sneller hun ouders/verzorgers om hulp zullen vragen omdat de ouders/verzorgers begrijpen waar je het als kind over hebt. Het is hierdoor ook mogelijk dat ouders/verzorgers sneller doorhebben wanneer hun kind te maken heeft met cyberpesten, als dader of als slachtoffer.
Het is echter niet altijd belangrijk dat ouders/verzorgers weten wat sociale media precies inhoudt. Als het bijvoorbeeld gaat over een ruzie in de groepsapp of een vreemd persoon die iets van je wil weten, dan kan de ouder/verzorger gewoon advies geven alsof het een offline situatie is.
Als ouder/verzorger is het ook interessant om te bespreken met het kind wat hij/zij vindt van bepaalde maatschappelijke kwesties. Ouders/verzorgers kunnen vragen stellen om te weten hoe de onlinewereld van het kind eruit zit.
Hoe gaan jullie om met WhatsApp? Is iedereen vriendelijk tegen elkaar? Wat is jouw reactie als iemand niet vriendelijk is tegen een ander?
Het blijkt ook dat kinderen het slechte gedrag van hun ouders/verzorgers kunnen koppelen. Als de ouders/verzorgers denigrerend, kleinerend of agressief gedrag vertonen, kan het ervoor zorgen dat de kinderen dit zelf online gaan overnemen. De ouders/verzorgers kunnen met deze spiegelende werking het cyberpesten voorkomen. Door zelf respectvol te handelen, zullen de kinderen ook respectvol zijn en minder snel gaan cyberpesten. [6]
Deze voorbeeldfunctie- theorie bleek ook waar te zijn toen als aan kinderen gevraagd wordt hoe zij denken dat het pestprobleem in hun klas opgelost kan worden.
Het is bovendien belangrijk dat ouders/verzorgers niet oordelen over bijvoorbeeld naaktfoto’s. Ze zullen snel zeggen dat het dom is van het kind en dat hij/zij die foto niet had moeten maken. Hierdoor kunnen kinderen deze gedachte overnemen en dit tegen iemand anders zeggen. Het slachtoffer van de doorgestuurde naaktfoto zal zich nog meer gepest voelen. Als de ouders/verzorgers zeggen dat ze het vervelend vinden voor het kind waarvan de foto is doorgestuurd, kunnen de kinderen hetzelfde gaan denken. De kinderen zouden dan juist het slachtoffer kunnen helpen in plaats van te zeggen dat het hun eigen schuld is.
Welke soorten begeleiding kunnen de ouders/verzorgers toepassen?
Tegenwoordig is het makkelijk om online een grappige foto van iemand anders door te sturen, een video een dislike geven of een appje te negeren. Kinderen zijn zich soms niet bewust dat ze iets verkeerd doen en dat ze bezig zijn met online pesten.
Als ouder/verzorger is het slim om rond de tafel te gaan zitten met uw kind als u dat hij/zij cyberpest en te vragen wat er precies aan de hand is. Waarom is dit gesprek nodig en wat gaan we doen om de situatie te verbeteren? Als ouder/verzorger moet je proberen je eigen mening niet nadrukkelijk naar voren te laten komen, maar eerst goed te luisteren naar de reden dat het kind cyberpest.
Na de uitleg van het kind, kan de ouder/verzorger uitleggen waarom het pesten niet mag gebeuren en dat het zelfs in sommige gevallen strafbaar is. Nu heeft de ouder/verzorger de kans om duidelijk te maken dat pesten een heftig effect kan hebben op het slachtoffer. Zowel op korte termijn, als op lange termijn. Als ouder/verzorger moet u echter niet de persoon de grond in boren, maar alleen hameren op het feit dat de daden niet goed zijn van de pester.
- Kom samen met uw kind tot een oplossing om het cyberpesten te eindigen en hoe uw kind de verhouding met de gepeste weer kan verbeteren.
- Vergeet als ouder/verzorger niet dat u positief moet blijven over de online-wereld. Kinderen moeten het gevoel hebben dat ze hun problemen van het internet kunnen vertellen aan hun ouders/verzorgers. Het kind moet niet het gevoel krijgen: ‘’Mijn ouders/verzorgers vinden het toch al niks dat ik op die sites zit… als er iets gebeurt hou ik het liever voor mezelf… dan wil ik ze er niet mee lastig vallen.’’
- Als ouder/verzorger kunt u bij het gesprek ook gaan kijken naar de thuissituatie. Vaak is het contact tussen het kind en de ouder/verzorger niet helemaal goed waardoor het kind zijn/haar frustratie gaat uiten door een ander kind te gaan pesten. Het kind wil indirect misschien wel aandacht van de ouders/verzorgers.
Het blijft lastig voor de ouders/verzorgers om een gesprek aan te gaan omdat zij niet de complete grip over de situatie kunnen uitoefenen. De ouders/verzorgers zijn er simpelweg niet genoeg bij betrokken. Het blijft daarom belangrijk om als ouder/verzorger te blijven praten met je kind om te weten wat er allemaal gebeurt op het internet en daarbij duidelijke afspraken te maken.
Hoe kunnen ouders/verzorgers het kind helpen om cyberpesten te voorkomen?
Constructieve hulp: Bij deze hulp stellen de ouders/verzorgers vooral regels op. Het kind zou bijvoorbeeld bepaalde sociale media niet mogen gebruiken of mogen maar een schermtijd van twee uur hebben. Hierdoor kan het voorkomen worden dat het kind anderen gaat pesten. De ouders/verzorgers moeten blijven opletten. Als ouder/verzorger is het van belang om niet door te slaan bij het verbieden van sociale media. Te veel sociale media verbieden, kan ervoor zorgen dat het kind juist meer online gepest wordt. Dit komt doordat het kind een minder groot sociaal leven heeft en daardoor misschien minder goed in de groep ligt. Daarnaast is het natuurlijk extra eenvoudig als pester om iemand te cyberpesten die het niet kan zien omdat hij die sociale media niet heeft.
Actieve hulp: Dit houdt in dat je als ouder/verzorger uitlegt aan je kind waarom hij/zij iets wel of niet mag. Ook bespreek je onderwerpen die op dat moment veel in de media besproken worden. Niet alleen over moeilijke onderwerpen maar ook over leuke onderwerpen. Hierdoor bied je als ouder/verzorger veiligheid voor een kind door alles bespreekbaar te maken.
Een andere tip is gezamenlijke mediabeleving. Hiermee bedoelt ze dat u als ouder/verzorger samen met je kind op internet gaat zodat je samen kan beleven wat de onlinewereld inhoudt.
De laatste tip is zicht houden. Hiermee wordt bedoeld dat de ouder/verzorger beschikbaar moet zijn wanneer het kind hulp nodig heeft met sociale media. Ze geeft aan dat de manier waarop u zicht houdt, moet verschillen per leeftijd en karakter. Deze begeleiding zal dus voor elk kind anders moeten zijn.