Pesten van 9 tot 5

Alle scholen zijn alweer een tijdje begonnen, en de meeste leerlingen zullen inmiddels wel gewend zijn aan hun nieuwe klas. Maar in zo'n nieuwe klas loop je ook het risico dat er een of meerdere leerlingen getreiterd worden. Om dat de kop in te drukken is deze week uitgeroepen tot de week tegen het pesten. Toch maken niet alleen kinderen zich schuldig aan pesten. Jaarlijks worden ook een half miljoen volwassenen op hun werk slachtoffer van pesterijen.

als deze video niet werkt dan is hij terug te zien via deze link

Pesten op de werkvloer is moeilijk te herkennen, zegt Patricia Bolwerk van Stichting Stop Pesten Nu. "Ik ben leidinggevende geweest met een team van zestig werknemers en voelde wel eens dat er iets niet in de haak was. Maar ik kwam er niet achter wat dat was", vertelt ze. "Er rust nog steeds een taboe op pesten. Pesten is een kleuterding, denken mensen die gepest worden. Daarom komen ze niet in actie.

Hoog ziekteverzuim

Als leidinggevende moet je volgens Bolwerk daarom erg alert zijn. "Je moet herkennen wie de rotte appels zijn. Doe je dit niet, blijven zij zitten waar ze zitten en zoekt de rest wat anders." Ook zouden werkgevers het probleem volgens haar aan moeten kaarten. "Je kunt het beste zo duidelijk mogelijk zijn als leidinggevende: pesten tolereer ik niet. Wat hier gebeurt staat me niet aan. Als je dit preventief uitstraalt, krijg je al een gezondere cultuur."

Intimidatie

Pesten op het werk kan verschillende vormen aannemen, van iemand buitensluiten tot vervelende berichten sturen en zelfs seksuele intimidatie. Karin Bosman weet als geen ander dat het lastig is om daarmee naar buiten te komen. Ze schreef er uiteindelijk het boek 'Spugen in de tosti van Hans' over. "In 2014 ben ik ermee naar buiten gekomen, met mijn verhaal over de seksuele intimidatie door mijn baas die twee jaar duurde. Het eindigde in een aanranding in de keuken van het bedrijf."

Angst

Het was een heftige periode voor Karin. "Ik ben heel erg ziek geweest, ik verloor mijn levenslust. Ik heb kinderen en anders was ik er niet meer geweest. Dat klinkt heel heftig, maar het was ook heel heftig. Als je het niet zelf hebt meegemaakt, weet je niet hoe het is. Ik kon echt niet meer. Het is zo vernederend. Je hele omgeving lijdt eronder."

Een collega van Karin had door dat er iets aan de hand was, waardoor het balletje ging rollen. "Uiteindelijk ben ik naar de vertrouwenspersoon gegaan. Die geloofde me wel. En het was mijn grootste angst dat niemand me zou geloven."

Bron: Editie NL en RTL Nieuws