’Ik heb spijt dat ik mijn zoon naar het speciaal basisonderwijs heb gestuurd’

Er zijn vorig jaar weer meer kinderen naar het speciaal basisonderwijs gegaan en dat staat haaks op de Wet passend onderwijs. Het is juist de bedoeling om meer zorgkinderen in het reguliere onderwijs te houden. Stephan (10), de zoon van Marjolein van Dam (41), heeft dyslexie en zit inmiddels twee jaar op het speciaal basisonderwijs. "Ik heb er spijt van dat ik hem naar het speciaal basisonderwijs heb laten overzetten."

Marjolein van Dam heeft twee kinderen met dyslexie. Haar dochter kan meekomen in het reguliere onderwijs, maar haar zoon Stephan niet. Naast het feit dat hij moeite heeft met lezen, werd hij op zijn oude school ook nog eens erg gepest omdat hij veel groter was dan de rest.

KOPTELEFOON

"Door de basisschool waarop hij zat, werd er extra hulp ingekocht voor Stephan; hij kreeg begeleiding met lezen. Maar niet alleen lezen was een probleem voor hem, het gepest maakte hem nog onzekerder. Zijn juf wist na verloop van tijd niet meer wat ze met hem aanmoest. Hij kon niet meekomen met de rest.

Op zo’n moment gaf ze hem een koptelefoon en zei ze dat hij met zijn hoofd naar de muur moest gaan zitten. Dat de juf tegen Stephan heeft gezegd dat hij dit moest doen omdat hij toch niets kon, heeft zijn zelfvertrouwen erg beschadigd.

OVERPLAATSEN

We vonden het heel erg om te zien dat hij zo onzeker werd. Daarom besloten we in te grijpen. We wilden dat hij werd overgeplaatst naar een andere basisschool, maar dat ging niet zo makkelijk. Het extra geld dat voor Stephan was vrijgemaakt was niet persoonsgebonden, maar verbonden aan de school.

De school heeft een bepaald bedrag dat zij mogen besteden aan kinderen die extra hulp nodig hebben. Als hij naar een andere school zou gaan, zou dat betekenen dat hij waarschijnlijk geen extra hulp meer zou krijgen omdat het beschikbare geld al aan andere kinderen was besteed. Helaas kwamen we er niet uit.

ANDERE OPLOSSING

En dus gingen mijn partner en ik op zoek naar een andere oplossing. Zo kwamen we twee jaar geleden uit bij speciaal basisonderwijs. De klassen zijn hier kleiner en gericht op prikkelvrij onderwijs. We hadden gehoopt dat hij hier beter zijn draai kon vinden. Dat bleek echter niet het geval te zijn. Hij is de enige in de klas die geen gedragsprobleem heeft, maar ‘slechts’ een leerprobleem. Ook op deze school weten ze niet goed wat ze aanmoeten met Stephan.

De focus ligt erg op het leren lezen en schrijven. Verder wordt er geen aandacht gegeven aan andere vakken als aardrijkskunde of geschiedenis. Hierdoor wordt hij totaal niet meer uitgedaagd en daarbij loopt hij ook nog eens algemene ontwikkeling mis.

SPIJT

We hebben spijt dat we zijn overgestapt op het speciaal basisonderwijs, helemaal omdat we nu niet meer terug kunnen naar het reguliere onderwijs. De overeenkomst die je aangaat met speciaal basisonderwijs is namelijk voor minimaal twee jaar. Het is nu dus de tijd uitzitten op deze school, tussen de kinderen met gedragsproblemen.

Als ouders zijn wij heel bang om weer een verkeerde keuze te maken voor Stephan. Zijn droom is om na de basisschool naar de maritieme school te gaan, een internaat waar hij ook extra ondersteuning kan krijgen op leesgebied. We kunnen alleen maar heel erg voor hem hopen dat hij daar wel een fijne tijd gaat krijgen.”

Bron Telegraaf