Marije: 'Wat dénkt een man op het moment dat ie een dickpic verstuurt?’

Ik probeer te bedenken hoe dat dan werkt in zo’n mannenbrein. Dat je onderweg bent naar het koffieapparaat voor een extra sterke cappuccino. Je loopt langs wat bureaus, maakt hier en daar een praatje en dan vibreert ineens de telefoon in je broekzak. Je haalt hem eruit en ziet: het is Katy, van de afdeling Finance. Ze vraagt of je blij was met het laatste rapport dat ze had gestuurd. Je denkt aan die strakke broek waarin ze vanochtend kwam binnenlopen en voelt je piemel groeien.

Lag het aan jou of draaide ze zich expres net voor jouw neus om zodat je een mooi beeld had op haar billen? Je loopt naar het toilet, haalt je piemel uit je broek, maakt een foto en appt hem naar Katy met de tekst: ‘Ik heb je rapport nog niet gelezen, maar er is in ieder geval al iemand blij vandaag.’

Het heeft allemaal natuurlijk iets treurigs. Je ziet zo’n man voor je. In het toilet, hannesend met zijn telefoon om zijn eigen piemel zo goed mogelijk op de foto te zetten. Wetend dat het licht in zo’n toilet nooit helemaal optimaal is. Zou hij een filter gebruiken en welke zou dan het meest geschikt zijn? Dat zijn toch dingen die je je afvraagt. Maar wat me het meeste intrigeert is: wat denkt zo’n man op dat moment? Het moment van klikken en sturen. Ik heb er natuurlijk over na zitten denken en volgens mij zijn er twee varianten.

Eén: hij wil shockeren. Zo van: ik ben de baas en ik bepaal wanneer jij mijn piemel ziet. Een beetje zoals het potloodventen, maar dan in een nieuwe aangepaste vorm. Of twee: mannen die denken dat ze hun geslachtsdeel moeten tonen omdat ze anders niet op waarde worden geschat. Die vinden dat het beeld van hen niet compleet is zonder hun piemel te hebben getoond. In het geval van Marc Overmars zou het zoiets zijn als: ‘Jij vindt mij misschien te klein voor je, maar dan heb je mijn piemel nog niet gezien’.

En ja, natuurlijk kunnen wij vrouwen heus de foto verwijderen als we er geen behoefte aan hebben. Het vieze gevoel dat het ons geeft van ons afschudden en er onder vriendinnen een grap van maken. En geloof me, daarin zijn we inmiddels wel gehard. Maar er zijn natuurlijk tal van situaties waarbij het geen kwestie is van wissen, en doorgaan met je dag. Waarin je de bewuste man iedere dag tegenkomt op kantoor. Waarin hij degene is die de beslissingen maakt. Die bepaalt of je überhaupt nog een baan hebt. Dan wordt het gehannes van zo’n man in een toilet ineens een enorm probleem, brandend in je telefoon. Jouw probleem.

Bron Flair