Onderzoeksartikel De grens overschrijden: het conceptualiseren en rationaliseren van pesten en geklets in gemeenschapsvoetbal voor mannelijke adolescenten

Deze studie onderzoekt hoe pesten en scherts worden geconceptualiseerd en gerationaliseerd door mensen in het gemeenschapsvoetbal voor mannelijke adolescenten. De auteurs gebruiken een sociaal constructivistische, interpretatieve fenomenologische analysebenadering met behulp van kwalitatieve, semi-gestructureerde interviews. Deze methoden onderzoeken de betekenissen achter de percepties en ervaringen van mannelijke spelers ( N  = 8, M leeftijd = 15,4) en coaches ( N = 4, leeftijd M = 39). 

Bewijs toonde aan dat intentie niet synoniem was met pesten en dat pesten en schertsgedrag zeer dubbelzinnig zijn, afhankelijk van het gedeelde begrip van aangeleerde barrières ondanks dat deelnemers het eens waren met de meeste aspecten van de definities. Bovendien hebben deelnemers scherts- en pestgedrag in gemeenschapsvoetbal ervaren, waarbij daden werden gerationaliseerd door morele onthechting en hypermasculiniteit. 

Het onderzoek geeft aan dat hoewel pesten en geklets op dezelfde manier worden geconceptualiseerd als populaire definities, concrete definities mogelijk beperkt zijn vanwege de veranderlijke aard van pesten en geklets en de invloed van gedeelde sociale opvattingen. Aanvullend, de verzamelde bevindingen laten zien dat pesten en scherts wordt ervaren en gerationaliseerd in de gemeenschapssport van mannelijke jongeren door morele onthechting en mannelijkheid. 

De implicaties van deze bevindingen voor het beschermen van spelers en coaches in gemeenschapsvoetbal worden besproken.

(Nederlandse vertaling, Google translate)

• Download Crossing the line: conceptualising and rationalising bullying and banter in male adolescent community football 2023

Conclusie

Onderzoek heeft aangetoond hoe belangrijk het is om te begrijpen hoe BB wordt geconceptualiseerd en gerationaliseerd binnen gemeenschapsvoetbal voor adolescenten. Daarom had deze studie tot doel kwalitatief te onderzoeken hoe spelers en coaches BB in gemeenschapsvoetbal voor adolescenten conceptualiseren en rationaliseren in tegenstelling tot kritische definities, morele onthechting en mannelijkheidstheorie.

Het bewijs richt zich voornamelijk op de ambigue en onderling gerelateerde aard van BB-gedragingen op een spectrum, sterk afhankelijk van bestaande gedeelde kennis van aangeleerde barrières. Bij het proberen vast te stellen hoe spelers en managers BB definiëren in gemeenschapsvoetbal voor adolescenten, zijn deelnemers het grotendeels eens met standaarddefinities die duidelijke relaties met micro-agressies laten zien. De deelnemers verschillen echter van mening door te stellen dat pesten per ongeluk en opzettelijk kan zijn, wat synergieën met micro-ongelijkheid aantoont en aangeeft dat deze factor binnen de definitie vloeiend moet zijn. Een slachtoffergerichte definitie is dus noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de bedoeling van de dader niet voorop staat in de definitie. Het perspectief van een coach vermeldde ook hoe eenmalige negatieve gebeurtenissen een grijs gebied zijn in de interpretatie tussen BB. 

Aanvullend, agressieve en uitdagende aspecten van het definiëren van scherts werden niet geïdentificeerd als toe te schrijven aan de term. Deelnemers benadrukten dat schertsgedrag verbaal en fysiek kan zijn en dat scherts moet worden gezien als een 'grap' of 'plezier', die van nature toe te schrijven zijn aan micro-bevestigingen, maar ook inherent dubbelzinnige termen zijn. Bewijs suggereerde dat scherts gemakkelijk kan overgaan in pesten en veronderstelt dat BB met elkaar verband houdt, maar niet uitwisselbaar is. Coachgegevens wezen op herhaling als oorzaak van het overschrijden van de conceptuele grens van geklets naar pesten. Hoewel er aanwijzingen zijn dat spelers herhaaldelijk schertsen, wordt dit geaccepteerd zolang de relaties tussen de betrokken partijen goed zijn ingeburgerd.

Banter is een geïntegreerd onderdeel van de voetbalcultuur van de mannelijke gemeenschap, waarbij deelnemers ook te maken kregen met pesten in het voetbal, wat merkbaar normaler werd. Deze normalisatie van gedragingen leidt tot de ontkoppeling tussen het ervaren van specifiek pestgedrag en de erkenning dat ze in feite pesten hebben meegemaakt. Uit onderzoek is gebleken dat BB gewoonlijk gebaseerd is op prestatiegerelateerde aspecten van voetbal om mannelijkheid en dominantie aan te tonen, maar ook om de onderlinge verstandhouding te vergroten. BB zijn niet alleen conceptueel met elkaar verbonden, maar ook in de praktijk. 

Deze bevinding kwam aan het licht toen de ambiguïteit van tactiel gedrag een dunne lijn aan het licht bracht tussen inclusieve en hegemoniale mannelijkheid bij de keuze tussen het weerstaan ​​van mannelijke normen of het accepteren ervan. Deelnemers benadrukten het vermommen van pestgedrag als scherts om zich te vestigen op de sociale hiërarchie, sociale relaties te onderhouden en persoonlijk plezier te vergroten. Het proces dat spelers vaak gebruiken om pesten te verhullen, werd geïdentificeerd als moreel loskomen van pesten door middel van eufemistische labels om sociale straf van coach en leeftijdsgenoten te vermijden.