Als iemand ‘gewoon slank’ is, wat ben ik dan? Ongewoon?

De impact van woorden kan harder zijn dan een klap voor je kop. En dat hoeven niet eens scheldwoorden te zijn.

“Schelden doet geen zeer, slaan en schoppen veel meer”, werd er vroeger tegen me gezegd als ik weer was uitgescholden, buitengesloten of gepest. Slachtoffers en therapeuten weten wel beter. Er schuilt niet alleen onverwachte kracht in scheldwoorden, ook in dagelijkse, keurige woorden. Dat wist ik natuurlijk wel, want de juiste woorden op de juiste manier in de juiste volgorde zetten is mijn werk, maar toch werd ik onlangs geraakt door een heel doorsnee woord.

Het ging om twee voorvallen vlak na elkaar. Vriend M., met wie ik het lusteloze liefdesleven van een gemeenschappelijke kennis doornam, zei: “Het lukt haar maar niet om een nieuwe relatie te vinden, terwijl ze toch gewoon slank is en...” Een paar weken later vertelde een collega aan de lunchtafel over een voorstelling die ze had gezien, waarin drie vrouwen zaten met verschillende lichaamstypen. Een van hen omschreef ze als “gewoon slank”.

Dat woord: gewoon. Vaak gebruikt, maar ik onderschatte de impact ervan. Inmiddels weet ik het zeker. ‘Gewoon’ is de pestkop onder de woorden. Het is dat populaire kliekje meiden in de schoolkantine dat zegt: “Nee, jij mag niet bij ons aan tafel zitten.” Want als die kennis of die actrice ‘gewoon slank’ is, wat ben ik dan? Niet gewoon. Een uitzondering op de regel. Afwijkend van de norm. Ongewoon. Niet goed of leuk genoeg voor het populaire groepje.

Ik heb geen enkel probleem met het feit dat ik dik ben, maar wél als ik erom word buitengesloten, bewust of onbewust. Zonder dikke en dunne mensen is er ook geen gemiddelde, geen ‘gewoon’. Je hoort nooit iemand zeggen dat een persoon ‘gewoon dik’ is. Dus zo gewoon is ‘gewoon slank’ ook weer niet. Hoe vind jij het als ik zeg dat iemand ‘gewoon roodharig’ is, net als ik, terwijl jij een brunette bent, of een blondine? Doe maar gewoon niet. In mijn kantine mag iedereen aan mijn tafeltje komen zitten.

Bron Libelle

Bron